her şeyden önce adam olmayı bilmeli ademoğlu bu hayatta. gerçi kime sorsan adamın hası ya kendisi. kime göre neye göre adamlık kaldı bu devirde bilemedim. yüzsüzlüğün anlamı yok hani. azıcık delikanlı olup da arkandan iş çevireceklerine çıkıp yüzüne söyleyebilseler diye çok yakınırsın tanrıya ama nafile. zira zaten o -sözüm ona- adamlar şeytanın hizmetindedir. delikanlı olmaya yese maçaları zaten sorun yok. biraz Güven Özveri ve Tecrübe meselesi olan biten...
yanlış anlaşılmasın sözlerimin hedefi filan yok da, genel olarak insanlığa sesleniyorum. ama depomu full'leyen bi kaç adam müsvettesi de yok değil.
ne diyoduk? hah! adam olmayı bilmek lazım kardeşim. şu kardeşim lafına uyuzum ya neyse. adam olmayı bilmek diyorum zira genel olarak böyle hitap ediliyor. erkek-kadın farkı gözetmiyorum bu yazıda. hoş, bi yazıyla kimsenin yola geleceği de yok ya, ben sadece içimdekileri dökeyim istedim. bilirsin senden başkasına da anlatamam böyle şeyleri. 3 kuruşa satılan dostluklar, 250 grama unutulan kardeşlikler... olaylar olaylar...
hayat acımasız be birader. sen yanlış yapmamak adına ılıman takılırken, insanların arkadan çevirdikleri dolapların fırtınası aklında değil, kalbinde yıkıma neden olur, ayrı...
kimseye mi güvenemicez lan bu hayatta? ya da kepo'nun dediği gibi: savaşarak mı yaşıycaz lan, yaşayarak mı savaşıcaz..?
her seferinde söyledim, insanlara... ben güven açısından büyük sıkıntılar yaşadım. bu yüzden güvenden yana problemlerim farklı. çözümü dostlarımın elinde...
ama bakıyorum ki, asıl dostlarım mahvediyomuş güvenimi... çok da uzatmak istemiyorum aslında. zira içimdeki fırtınalar beni bağlar. zaten bunu sallaması gerekenler sallamayacaklar, biliyorum...
sıkıntı yok... siz yokken de ben ayakta kaldım. sizsiz de hayatım da bi bok eksilmez. bir kere verdiğim şansı ikiletmem. NOKTA!
"allah selamet versin, sözüm ona kardeşlerim..."
